');

۵/۲۰/۱۳۸۸

گوستاو مالر (Gustav Mahler)

گوستاو مالر در هفتم جولای 1860 درکالیسته (Kaliště) دیده به جهان گشود . وی یکی از بزرگترین رهبران ارکستر در تمام اعصار بود.پیش از آن که با بروکنر آشنا شود شاگرد کنسرواتوار وین بود.آشنایی او با بروکنر نفوذ عمیقی بر شکل گیری نبوغ وی گذاشت.سچس در دانشگاه به تحصیل در رشته های فلسفه و تاریخ موسیقی پرداخت که رشته ی اخیر را به پایان نرساند.از 1880 به بعد بخش اعظمی از وقت خود را (به استثنای تابستانها که به آهنگسازی می پرداخت) وقف کاریر رهبری کرد.مالر پیاپی کاپل مایستر لیوبلیانا ،اولوموک ، کاسل ، پراگ و لایپزیگ شد.در لایپزیگ دستیار نیکیش بود.سپس در اپراهای بوداپست ، هامبورگ و به ویژه وین (که طی ده سال در مقام مدیر هنری ، از وین یکی از نخستین مراکز اپرای اروپا را ساخت) مشغول به کار شد.اجرای آثاری چون دون ژوان اثر موتزارت ، فیدلیو و نهمین سمفونی اثر بتهوون نمونه هایی بی رقیب شدند.از 1906 تا 1910 چندین بار به ایالات متحد آمریکا سفر کرد و طی بیش از دوسال در متروپولیتن اجراهـایی به یاد مانـدنی از آثار موتزارت ، بتهوون و واگنر را به نمایش گذاشت . پس از آخرین سفرش به آمریکا به سبب رهبری 65 کنسرت به شدت بیمار و ضعیف شد و به وین بازگشت و چندی بعد در پنجاه و یک سالگی درگذشت.مالر به طور مستقیم هیچ شاگردی نداشت ، دست کم به گونه ای منظم.اما در میان مریدان او می توان از ب.والتر (دستیارش در وین) انگل برت که یکی از فعالترین مدافعین موسیقی او بود و نیز شونبرگ نام برد.

مالر هنرمندی آشتین ناپذیر بود و در کار خودوسواس بسیار به خرج میداد.شخصیتی بسیار پیچیده داشت.با دلواپسی های متافیزیکی و مبارزه ای ناامید کننده علیه فساد که با مسایل خانوادگی دوره ی کودکی او بی ارتباط نبود ، نوعی شیزوفرنی (جنون جوانی) در او دیده می شد.در آثار او آنجا که نفوذ بتهوون ، بروکنر، تریستان اثر واگنر، هایدن و موتزارت مشاهده می شود ، برخی سرزنشش می کنند که ، روده درازی و اغتشاش و درشتی در سازبندی وجود دارد ، اما بی تفاوت ماندن در برابر عظمت ، نجابت و احساسات تندی که زیباترین آثار او را موجب شده اند ، ناممکن است.مالر آخرین از نسل سنفونی سازان بزرگ اتریشی و آخرین از نسل رمانتیک های بزرگ آلمانی است.
مهمترین آثار
9 سمفونی ، حدود ده (اسکیس) ، از آن ها : شماره ی 2 برای سوپرانو ، ویلن آلتو و کر، شماره ی 3 برای ویلن آلتو و کر زنان ، شماره ی 4 برای سوپرانو ، شماره ی 8 برای 2 سوپرانو ، 2 ویلن آلتو ، 2 تنور، 2 باس ، کردوبل و کر کودکان ، (آواز زمین) برای کنتر آلتو ، تنور و ارکستر، تعداد زیادی لید که بیشتر آن ها با همراهی ارکستر است.

نمونه آثار:
Symphony No.3 First Movement

0 نظر:

ارسال یک نظر

 

شیطانِ ویلون‌نواز طراحی شده توسط Insight . ترجمه و بهینه شده برای زبان فارسی توسط مجتبی ستوده