موسیقیدانان این سمفونی را مبدا شروع دوره ی رومانتیک و پایان دوره ی کلاسیک می دانند .
گفته می شود که بتهوون این سمفونی را به ناپلئون بناپارت تقدیم کرده بود . به گفته ماینارد سولومون (Maynard Solomon) بتهوون ایدئولوژی انقلاب فرانسه را مورد تحسین قرار میداده است . البته پس از شروع جنگ توسط ناپلئون ، بتهوون این سمفونی را پس گرفت . البته گفته می شود که وی به دلایل مالی این سمفونی را از ناپلئون پس گرفته و در برابر مبلغی به شاهزاده فرانز لوبکوویتز (Prince Franz Joseph Maximillian Lobkowitz) تقدیم کرده است .
به گفته ی فردینارد ریز :
او پس از این واقعه عنوان سمفونی را به Sinfonia eroica, composta per festeggiare il sovvenire d'un grand'uomo ( سمفونی قهرمانانه ، به یادبود مردی بزرگ ) تغییر داد .
وی همینطور می افزاید :
به گفته ی فردینارد ریز :
وقتی بتهوون در 7 می 1804 شنید که ناپلئون به خود لقب امپراطور داده ، به قدری عصبانی شد که به سمت میزی که نسخه ی دستنویس اثر بر روی آن قرار داشت رفت و با مداد به قدری روی اسم ناپلئون خط کشید که کاغذ پاره شد .
او پس از این واقعه عنوان سمفونی را به Sinfonia eroica, composta per festeggiare il sovvenire d'un grand'uomo ( سمفونی قهرمانانه ، به یادبود مردی بزرگ ) تغییر داد .
وی همینطور می افزاید :
هنگامی که ناپلئون رهبر آزادی خواه فرانسه بود نه تنها بتهوون بلکه دوستان نزدیک او نیز به ناپلئون علاقه ای فراوان داشتند و وی را با رهبران رم مقایسه مینمودند . در آن زمان نه تنها من بلکه بسیاری دیگر نیز نسخه نهایی این سمفونی را که عنوان "سمفونی بناپارت" با دست خط زیبایی بالای اثر نوشته شده بود دیده بودند . بتهوون به قدری ناپلئون را بزرگ مینگاشت که اسم وی را در بالاترین قسمت اثر و نام خود در انتهای اثر نوشته بود ...البته در نابستان 1804 طی نامه ای بتهوون به ناشر خود می نویسد که عنوان اثر همان بناپارت است که هر چند ناشر به گفته ی وی عمل نمیکند و اثر با نام سمفونی قهرمانانه منتشر می شود . پس از مرگ ناپلئون در سنت هلن در سال 1821 بتهوون اعلام می کند : من آن سمفونی را هفده سال پیش برای این واقعه غم انگیز نوشتم .( اشاره به مارچ عزا - موومنت دوم )
من اولین کسی بودم که امپراطور شدن ناپلئون را به وی دادم . وقتی او این خبر را شنید فریاد کشید : "پس او هم یک احمق دیگرست ، او هم خود را بالاتر از دیگر انسان ها میداند و به انسان های دیگر به دیده ی حقارت می نگرد "
ساختار
قطعه به طور کلی به 4 موومنت تقسیم شده است :
بخش کوتاهی از موومنت سوم - تم مشهوری از این سمفونی
- Allegro con brio
- Funeral March : Adagio assai
- Scherzo : Allegro vivace
- Finale : Allegro Molto
بخش کوتاهی از موومنت سوم - تم مشهوری از این سمفونی
ساز ها
ساز های خانواده بادی-چوبی :
- 2 فلوت
- 2 ابوا
- 2 کلارینت در سی دیز
- 2 فاگوت
- 3 هورن در می دیز و دو ماژور
- 2 ترومپت در می دیز و دو ماژور
- ویلون
- ویولا
- کنتراباس
- ویلون سل
- تیمپانی
اجرا
بتهوون قسمت اعظم این سمفونی را در اواخر 1803 و باقی آن را در اوایل 1804 به اتمام رساند . این سمفونی برای اولین بار به صورت خصوصی برای شاهزاده لوبکوییتز در قصر وی در آیزنبرگ به روی صحنه رفت . اجرای عمومی این سمفونی در 7 آپریل 1805 به رهبری خود آهنگساز در وین انجام گرفت .
تاثیرات
این سمفونی به دلایل متعددی جزو مهم ترین سمفونی های دوره ی کلاسیک به شمار می رود . این سمفونی دو برابر زمان اکثر سمفونی های هایدن و موتزارت ، به خود زمان اختصاص می دهد . موومنت اول به تنهایی به اندازه یک سمفونی دوره ی کلاسیک به طول می انجامد . همچنین پایه ی احساسی بیشتر و تم های روان تری را نیز شامل میشود .
تم سوگواری ای که ریچارد اشتراوس در متامورفوسن از آن استفاده کرده است برگرفته از موومنت دوم این سمفونی می باشد .
موومنت دوم این اثر به دفعات در مراسم سوگواری اشخاص برجسته در جهان استفاده شده است . در مراسم تدفین رئیس جمهور فرانکلین دلانو روزولت موومنت دوم این اثر به رهبری سرجی کسویتسکی نواخته شد . همچنین برونو والتر این اثر را به طور کامل در مراسم آرتورو توسکانینی رهبری کرد . در تدفین فیلیکس مندلسون نیز این اثر نواخته شد .
تم سوگواری ای که ریچارد اشتراوس در متامورفوسن از آن استفاده کرده است برگرفته از موومنت دوم این سمفونی می باشد .
موومنت دوم این اثر به دفعات در مراسم سوگواری اشخاص برجسته در جهان استفاده شده است . در مراسم تدفین رئیس جمهور فرانکلین دلانو روزولت موومنت دوم این اثر به رهبری سرجی کسویتسکی نواخته شد . همچنین برونو والتر این اثر را به طور کامل در مراسم آرتورو توسکانینی رهبری کرد . در تدفین فیلیکس مندلسون نیز این اثر نواخته شد .
0 نظر:
ارسال یک نظر