یوهانس برامس ( Johannes Brahms )

یوهانس برامس ( Johannes Brahms ) آهنگساز و پیانیست آلمانی ، به روز 7 می 1833 در هامبورگ چشم به جهان گشود .پدرش بازیگر تئاتر بود ، در اپرا نیز گاهی نقشی واگذار می کردند که بخواند ؛ باس می خواند . چون فرزندش به شش سالگی رسید تشخیص داد استعداد فوق العاده ای در موسیقی دارد . از بخت مساعد این کودک 6 ساله در دامان معلم و موسیقیدان خوبی چون ادوارد ماکسن افتاد که یک رژیم سخت باخ برای او برقرار نمود . مارکسن شک نداشت که یوهان استعداد به خصوصی در موسیقی دارد و این اعتقاد را هرگز به تردید راه نداد . وقای در 1847 مرگ مندلسون را به او خبر دادند ، گفت :

اینک ارباب و استاد هنر از میان ما رفت اما بدانید برامس در راه است .

و در آن زمان برامس 14 ساله بود . از آن پس برامس تمام عمر معلم خود را عزیز داشت . او را همیشه احترام کرده ، کنسرتو پیانو در سی - ماژور را به او تقدیم نمود . مارکسن ده سال پیش از برامس در 1886 در گذشت .
برامس در ده سالگی کنسرت های عمومی برگزار کرد ، پیانو می نواخت . نان آور خانواده نیز به شمار می رفت . در کاخ اشراف می نواخت ، در اقامتگاه های ساحلی ، برای مردم فقیر و حتی در فاحشه خانه ها . و این آخری جراحاتی باقی گذاشت . زندگیش تمام از زنان نا آرام بود ، همه عمر روابط او با فواحش گذشت .( ماکس گراف داستانی حکایت کرده از برامس کبیر ، که شبی در سال 1880 به یکی از کافه های مشکوک وارد شد ، ناگان فاحشه ای معروف پیش آمده ، او را پشت پیانو دعوت نمود . « استاد برای ما موسیقی رقص بنواز » و استاد اطاعت کرد . و نشست سنفونی در دو مینور را با یک پیانو کوچک نواخت .)

آنچه او را از ازدواج بازداشت تجربه های کودکی جوانیش بود که با فواحش داشت ، چند بار وسوسه شد ولی نهایتا پس کشید . رابطه ای با آگاتا فون زیبولد داشت ، که مهمترین زن زندگیش بود . پس از این که با او نامزد شد نامه ای از روی عصبیت برای وی فرستاد :

«دوستت دارم . باید دوباره تو را ببینم . ولی از قید و بند بیزارم ... » *

و آگاتا طبعا مانند دختری محتاط و مال اندیش عمل کرد ؛ نامزدی را پس گرفت . مردی که چنان نامه ای را نوشته بود نمی توانست شوهر خوبی باشد . بعد ها در یک لحظه ی اعتماد با یکی از دوستانش از کار کودکانه ی خود سخن راند :

«این نخستین بار بود که تحت تاثیر یک زن قرار گرفتم ، و بدان من همچون دیگران به این چیز ها افتخار می کنم » [?]

در 20 سالگی آثار برجسته ای برای پیانو ساخته بود ؛ از جمله اسکرتزو در می بمل- ماژور و سونات پیانو در دو ماژور و فا مینور . این ها چون واریاسون ها روی تم هندل کاملا جدی متین و پر گوشت بود . باس های کوبنده ای داشت ، در گوشه هایی تنا آرام و بی قرار که هیچ یک جذابیت کاملی القا نمی کرد . نوازندگان پیانو اغلب به این نوع موسیقی علاقمند نبودند . مانند آخرین آثار بتهوون گرچه برای پیانو بود اما علیه آن رفتار می کرد ، ضد پیانو . ذوق لیست را پس میزد ، و آرایش های شیرین شوپن را به سویی افکنده بود ، و برای نخستین بار بیش از آن که به بافت توجه کند به معنا پرداخته بود . هرگز مایل نبود از راه این موسیقی یک شبه به عنوان آهنگساز خوبی مشهور شود .
برامس با ویولونیست‌های مشهوری چون رمنی و یواخیم آشنا شد و در طول این آشنایی بود که رمنی موسیقی محلی مجارستان را به برامس معرفی کرد و تحت تأثیر آن برامس رقص های مجار خود را نوشت. شومان در سالهای آخر عمرش در گاهنامه جدید موسیقی نوشتاری تحت عنوان راه‌های نو راجع به برامس نوشت و او را نابغه اعلام کرد که در نتیجه توجه بسیاری را به آثار او معطوف ساخت . با مرگ کلارا در سال ۱۸۹۶ ضربه مهلکی بر برامس وارد آمد و از این به بعد بود که برامس هرچه بیشتر خود را در آستانه مرگ احساس می‌کرد. تحت تأثیر این احساس بود که برامس باوقارترین لیدهایش به نام چهار آواز جدی و پرلودهای کورال را برای ساز ارگ نوشت. همان گونه که جریان موسیقی رمانتیک نیمه نخست سده نوزدهم در آثار واگنر به حد کمال خود رسید. هم‌زمان با آن جریان موسیقی رمانتیک –کلاسیک مندلسون و در اواخر شومان در آثار برامس به حد نهایی و کمال مطلوب انجامید. هر دو نابغه بزرگ قرن نوزدهم ، واگنر و برامس از نظر سبک موسیقیایی دقیقاً در نقطه مقابل یکدیگر قرار داشتند و در موسیقی آنها به ندرت عوامل مشترکی یافت می‌شود.بدون شک برامس یکی از برجسته‌ترین آهنگسازان رمانتیک به شمار می‌آید و موسیقی‌پژوهان از سه «ب» در تاریخ ، باخ، بتهوون و برامس به عنوان سه آهنگساز بزرگ نام برده‌اند .یکی از خصوصیات برجسته موسیقی رمانتیک گرایش به موسیقی فولکوریک است و برامس نیز یکی از آهنگسازانی است که به موسیقی فولکوریک آلمانی علاقه شدیدی داشت و در نتیجه بیشتر نغمه‌های سازی و آوازی او رنگ و بوی آهنگهای محلی را دارند.برامس جوان جند کنسرت عمومی اجرا کرد، اما به‌عنوان یک پیانیست مشهور نشد؛ گرچه بعداَ او در زندگی‌اش نخستین نمایش از پیانو کنسرتو شماره یک در سال ۱۸۵۹ و پیانو کنسرتو شماره دو در سال ۱۸۸۱ را اجرا کرد.همچنین او شروع کرد تصنیف کند، اما کوششهای او توجه کسی را جلب نکرد ، تا اینکه او با ادوراد رم نی در سال ۱۸۵۳ در یک تور، کنسرت را ادامه داد . در این تور اوبا ژوزف یواخیم ، فرانتس لیست وبعداَ با آهنگساز بزرگ آلمانی روبرت شومان آشنا شد .گرچه ادوارد رم نی از کوتاهی برامس نسبت به احترام به لیست دلخور شده بود اما در دربار وایمار، جایی که لیست موسیقیدان آن دربار بود ، قطعه سونات B minor را صمیمانه اجرا کرد.بسیاری از دوستان برامس ذکر کرده‌اند که ادوارد رم نی ، شخصیت درباری لهستانی ، از برامس جوان انتظار داشت که با تمرینهای عمومی همنوایی کند و مودبانه یک قطعه مشهور را تحسین نماید که برامس در انجام دادن یا ظاهر نشدن هر دو موفق نشد بنابراین با فروتنی تحسین کرد . او به برامس گفت که دوستی آنها باید خاتمه پیدا کند هرچندروشن نبودکه آیا دلیل آن ، بی‌احترامی بودکه به لیست شده بود یا چیز دیگری.

به هر حال یواخیم یکی از نزدیکترین دوستان او شده بود ، و شومان ، با مقاله‌هایش نقش مهمی را در هوشیار کردن همگان برای قطعه هنری که مرد جوان می‌نواخت ایفا نمود و بدینوسیله از برامس جوان پشتیبانی کرد. بنابراین برامس با همسر شومان آشنا شد ، کلارا آهنگساز و پیانیست که ۱۴ سال از او بزرگ‌تر بود، با کسی که تمام عمر با او ادامه داد، با هیجانات احساساتی ، اما همیشه ارتباط افلاطونی داشت . برامس هرگز ازدواج نکرد.او در سال ۱۸۶۲ بطور دائم در وین اقامت نمود و کاملاَ تمرکز بر آهنگسازی را شروع کرد. سرانجام برامس یک شهرت قوی را بنا نمود، و به زندگی خود به‌عنوان یک آهنگساز بزرگ نگریست . این ممکن است بالاخره به او اطمینان داده تا تکمیل کننده اولین سمفونی‌ اش باشد. بنابراین از سه سمفونی دیگر برای ترقی پیروی کرد (۱۸۷۷، ۱۸۸۳، ۱۸۸۵) .برامس سفرهای متعددی کرد ، هم برای تجارت (تورهای کنسرت) و تفریح. او اغلب در فصل بهار ایتالیا را می‌دید. و معمولاَ به‌دنبال یک مکان روستایی خرم بود برای آهنگسازی در تابستان. در سال۱۸۹۰ ، برامس ۵۷ ساله تصمیم گرفت آهنگسازی نکند. به هر حال معلوم بود، که نمی‌تواند از تصمیمش اطاعت کند. و در سالهای پیش از مرگش تعدادی از شاهکارهایش را تولید کرد ، شامل دو سونات کلارینت اپوس ۱۲۰ (۱۸۹۴)، و چهار آواز مهم اپوس ۱۲۱ (۱۸۹۶).

دانلود کنید :

Hungarian Dances - No. 1
Hungarian Dances - No. 5
Hungarian Dances - No. 6
Hungarian Dances - No. 9
Hungarian Dances - No. 19

Hungarian Dances - No. 21
Symphony No.3
Symphony No.4

>>> بیشتر :

________________

* در این مورد از ارائه ترجمه صحیح معذورم !
اصطلاحات